Dag 25 / Woensdag 07 juni 2023 / Varatec 23°

Na een koude douche 🤫 rijden we vandaag naar Petru Voda. 

Om een van de vele kloosters in Roemenië te gaan bekijken. Een mooie route en volgen een poosje de rivier Izvorul Muntelui. 

Als we bij het klooster aankomen, zien we dat ze het druk aan het renoveren zijn. Jammer, denken we in eerste instantie. 

We lopen toch het terrein op en ontmoeten daar zuster/non Stefania. Een jonge enthousiaste vrouw. Zij vertelt haar bewogen levensverhaal. Erg herkenbaar en knap dat ze haar hart heeft gevolgd. 

Ze vertelt ook over de geschiedenis van het Orthodox klooster en pater Iustin. Pater Iustin Parvu was een van de grootste geestelijken van Roemenie. Vader Iustin werd geboren op 10 februari 1919 in het dorp Poiana Largului, gemeente Calugareni, provincie Neamt, bekend als een groot priester en abt van het Petru Voda-klooster.

We mogen een kijkje nemen in het klooster. 

In het museum. 

Later vraagt ze ons niet vergeten aan te schuiven tijdens de maaltijd. Ze duldt geen tegenspraak. Pater Iustin wilde graag dat zijn gasten, voorzien van een goede maaltijd, weer vertrokken. Oké, voel je je wat opgelaten dan eten jullie buiten. 

De kok en een andere non komen uitleg geven bij de gerechten, alles Bio en zoveel mogelijk uit eigen tuin. Soep, brood, pasta met kaas, pasta met walnoten en kaneel, gemalen bonen, salade, olijven, walnoten, warme melk, water en nog de vraag of we koffie wensen. Wat een verwennerij, al die typische Roemeense gerechten. Heerlijk, de buikjes zijn goed rond. 

Na nog wat te hebben gepraat, diverse malen bedankt gaan we kan toch weer verder. 

In Targu Neamt, willen we een klein openlucht museumpje bezoeken. Klein is het inderdaad, een combinatie van sprookjes en het verleden. Erg grappig en schrik niet, entree voor 0,80 cent per persoon. 

Na de feestdagen weer boodschappen inslaan. Dat blijft lastig, de kinderen vragen om geld en de moeders kijken op afstand toe. Een moeder wordt door paters aangesproken in de winkel en op het parkeerterrein loopt een non ook voorbij aan de bedelende jongen. Lastig, maar wij geven op aanraden van Roemeense mensen ook geen financiële middelen. Bij het wegrijden komt er nog een boze/teleurgestelde moeder naar de camper gelopen. Het is een kleine groep mensen die dit gedrag vertoont, de overige zijn zeer aardig en behulpzaam. 

Daarna nog even puzzelen, de overnachtingen zijn steeds een uitdaging. Wederom een camping. Nee, blijkt niet meer te bestaan. Nu staan we voor de nacht bij klooster Varatec. 

Hier is een klein bakkertje, waar we wat lekkers nemen voor bij de koffie en thee. 

We wandelen door de kloostertuin en bekijken de binnenkant. 

Een zeer enerverende dag met mooie inspirerende mensen.