Dag 12 / Donderdag 28-09-2023 / Unza-Apreguindana / 29°
28 september 2023 - Unzá-Apreguíndana, Spanje
We verlaten onze sportieve Portugezen buurman. We rijden door de Rioja wijnstreek. De ranken staan keurig in rijtjes opgesteld, mooi gezicht met al die grote blauwe druiven eraan.
We klimmen tot 1000 meter hoogte. Daarna rijden we door een bosgebied, zo afwisselend is de natuur hier.
Je ziet op diverse plaatjes dat ze met een spuitbus de naam hebben gewijzigd. Denk hierbij aan Tervino waar Terbino van is gemaakt. Een gevoelig onderwerp Baskisch of Spaans.
We naderen het plaatsje Delika, waar we de waterval Salto del Nervion willen gaan bezichten. Eenmaal aangekomen bij een parkeerplaats, blijkt dat we er hemelsbreed nog 8 km vanaf zitten. Maar we moeten 19 kilometer over de berg heen en dat vraagt 52 min. Eenmaal onderweg wordt het weggetje steeds steiler en smaller, wat niet geschikt is voor een camper. Hier hebben we vorig jaar al een ervaring meegehad in Portugal.
We rijden terug naar een iets grotere weg en vandaar komen we eerst uit op een grindweg die overgaat in enorm grote keien, nog 6 km te gaan in 37 min. Als we bedenken dit is onverantwoord, komen we uit bij een parkeerplaats met een bord verboden in te rijden. Op de parkeerplaats staat een Franse buscamper, geen mensen te bespeuren.
Het uitzicht is hier grandioos.
We zien een personenauto toch uit het weggetje komen. De Spaanse chauffeur geeft aan dat we niet verder kunnen. Hij is behulpzaam en geeft via Google maps aan hoe we de waterval kunnen bereiken. Bij zijn vertrekt komt het jonge Franse gezinnetje aangelopen. Hij vertelt over een 30 min zijn jullie bij de waterval.
We waren op tijd opgestaan vanochtend maar door al deze onverwachte dingen was het inmiddels bijna 12.00 uur. Eerst lunchen en dan aan de wandel (niet zo'n slimme tijd). Goed ingesmeerd 29°, water, lekkers bij en opstap.
De omgeving is een schoonheid, veel klimmen, maar het gaat redelijk goed.
We zijn inmiddels al 3 kwartier verder, maar nog steeds geen waterval.
1.5 uur later zien we de droge waterval. Yes, we did it.
Onderstaand de waterval met water.
Het was een hele onderneming maar het is ons gelukt.
De terugweg is eenvoudiger omdat we dan dalen. We hebben 2 uur en 3 kwartier gewandeld. Trots op onszelf.
Terug bij de camper is het tijd voor een koel drankje en een heerlijke versnapering.
De koetjes komen eens kijken wat we aan het doen zijn.
Vannacht blijven we hier en hopelijk wordt het een mooie zonsopkomst morgenochtend.
Kijken jullie wel uit zo hoog op die bergen pfff
groetjes!!!