Dag 24 / Dinsdag 10-10-2023 / Pontedeume / 33°

Vanochtend weer een prachtig wolkendek over het water. Het blijft genieten. 

Het lijkt wel dat onze Portugezen buren een camper van cortenstaal hebben. Het is echter een camper van kurk, zowel van buiten en binnen. Erg bijzonder, hij rijdt er al 6 jaar meerond. Hij zegt dat zijn vrouw iets moet pakken. Ze komt terug met een fles rode wijn, die afkomstig is van hun vriend. Wat een gastvrij gebaar. Fantastisch!

Vanochtend en vanmiddag nog contact gehad met onze huisartsenpraktijk. Antibiotica kuur verlengen naar 10 dagen, indien het nog niet voldoende is genezen nogmaals in Spanje een huisarts raadplegen. 

We slaan Cape Ortegal over en rijden naar Credeira. Een van de mooiste plaatsjes in Galicie (volgens Google).

Er is een haven. Tip! Loop tot het einde van de haven, betreedt de witte trap en dan nog een stukje hoger. Puh, een hele klim. 

Er staat het kasteel Castelo da Concepción en er is een uitkijkpunt Castro Sarridal. 

Eenmaal boven kunnen we via een smal weggetje naar beneden wandelen richting het dorp. Eerst komen we nog een begraafplaats tegen waar de graven worden opgestapeld, 4 hoog. Wij hebben het op deze manier nog niet gezien. 

Eenmaal in het dorp is het natuurlijk siësta, het supermarktje is nog open, dus even brood meegenomen. 

Op het rode plein relaxen we even en lopen terug naar de camper. We lunchen laat vandaag. 

We willen het natuurpark Fragas de Eune, morgen met de motor inrijden. We rijden al die richting op. 

Het is lastig daar iets te vinden voor de nacht. We staan nu in Pontedeume.

Het valt ons op dat een bejaarde man van een lantaarnpaal, naar het hoekje van het park loopt en terug, met een soort (notitie)boekje in zijn hand. We beginnen ons zorgen te maken. Meneer zal toch niet aan het dementeren zijn. We vragen ons af: 'hoe gaan we hier mee om'? Een jonger persoon aanspreken en hopen dat we onze bezorgdheid in het Engels kunnen delen. Direct de politie waarschuwen is ook zowat. Er gaat zeker een uur overheen (wij houden hem goed in de gaten) en dan loopt hij het parkje in, naar een auto waar een mevrouw naast zit te handwerken. Een poosje later vertrekken ze samen. Godzijdank. We denken dat het voor haar ook even een uitje was, heerlijk onder een boom in de koelte even handwerken en haar partner op veilige afstand aan de wandel. 

Wij gaan nog even naar het strand. Het is inmiddels 19.00 uur en nog 25°

Daarna kokkerellen en eten, we beginnen al aardig aan de Spaanse tijden te wennen.