Dag 40 / Woensdag 26 juni 2024 / 29° / Böxlund - Wischhafen

Dag 40 / Woensdag 26 juni 2024 / 29°.        Böxlund - Wischhafen

Gisteren vergeten te delen. Eiland Romo, peace.

We hebben nog geen idee wat voor uitdagingen dat we krijgen vandaag.

Vanmorgen afscheid genomen van Bernard en Karin, fijn dat ze hun perceel beschikbaar stellen voor camperaars. Bernard heeft veel belangstelling voor het verwarmingssysteem wat Cor met hem bespreekt. Ze gaan er verder over discussie per mail en telefonisch.

We zwaaien nogmaals en vertrekken naar Husum. Als we daar aankomen lijkt het of het stadje is ontploft, wat een drukte, alle parkeerterreinen staan vol. Helaas geen scheepvaartmuseum. We gaan verder.

Alternatief opvang voor wilde dieren in Odderade, Sleeswijk-Holstein met daar de vijfvingerige linde in Alkebek. Hieronder de legende van de boom.

De vijfvingerige linde is een ongeveer 250 jaar oude boom met vijf stammen in de Riesewohld, die in het onderste gedeelte samen is gegroeid zodat hij op een hand lijkt.

250 jaar geleden keek een heel mooi meisje naar de jonge mannen in het dorp en kwam op een avond niet thuis. Haar vader, broers en bedienden zochten haar en vonden haar dood in het mos. Een wandelaar kwam langs het bospad en schrok toen hij het dode meisje zag. Dus rende hij weg en werd aangezien voor de moordenaar en gepakt.

De wandelaar zei onschuldig te zijn. De vader eiste dat de zwerver het bij God als getuige zou zweren, maar uit angst pakte hij zijn linkerhand in plaats van zijn rechterhand. Nu was de vader er zeker van dat de wandelaar de moordenaar was. Hij werd opgehangen en zijn lichaam werd begraven in het bos.

Voor zijn dood hief de zwerver zijn hand op en zei dat deze uit het graf zou groeien als teken van zijn onschuld. Jaren later bekende de echte moordenaar zijn misdaad, die hij pleegde omdat het meisje hem had afgewezen. De vijfvingerige linde groeit nu op de plek waar de wandelaar begraven lag.

Er is midden in het bos een bezoekerscentrum (gesloten dus), maar Cor kan wel bestuderen en horen de vogelgeluiden.

Na de wandeling willen we via de pont over de Elbe naar Westerstede, omdat het een binnendoor route is en de drukte rondom Hamburg en Bremen te vermijden.

Nou, dat lukt niet helemaal. Er staat een fikse file voor de pont. Gelukkig hebben we airco, buiten is het al 29°, wat in de camper uiteraard nog oploopt. Na 2.5 uur in de rij te hebben gestaan mogen we op de pont en dan vaart deze in een half uur naar de overkant.

Vanaf daar blijkt het nog 2 uur rijden te zijn naar Westerstede. We zoeken een plekje net over de pont en gaan in de zon zitten lezen. We staan tussen twee Nederlandse stellen. Dit is de eerste keer dat we met landgenoten op een plekje staan.

Het is erg warm en hebben geen zin om zelf te koken. Het is een klein dorpje met een goed aangeschreven snitzel restaurant. Nou, dat klopt met ook een erg vriendelijke eigenaresse.

Ze vertelt dat ze vrijdag een 50 tal motorrijders verwacht, die komen eten en daarna doorrijden naar Assen voor de TT.

Een mannelijk gast legt uit waarom dat het zo druk was op de pont. Er blijken problemen te zijn met een brug in Hamburg, vandaar dat reizigers kiezen voor de boot.

We maken nog een wandeling door het dorp.

Cor wat doe je daar?

Kijken bij de nieuwe-en oude haven.

Waar bij de oude een kraan staat waar men vroeger vanuit de molen het graan aan boord bracht van het schip.

De schaapjes die staan te grazen aan de dijk in onze voortuin en een stukje verderop de koeien aan het water.

Terug bij de camper maken we nog een praatje met de buren. Die in de winter vanaf Bergen (Noorwegen) naar de Noordkaap zijn gevaren. Een prachtige reis.