Dag 17 / Dinsdag 30 mei 2023 / Bran 24°
Gisteravond nog een paar mooie plaatjes geschoten.
Vandaag 2x opgehouden door een kudde schapen en later door wandelende koeien in het dorp.
We rijden naar Bran. De tocht is prachtig, maar de wegen zijn rampzalig.
Eenmaal bij Bran aangekomen parkeren we de camper. De wielen passen precies op de stoep maar de neus steekt over op de weg. Er komt een soort parkeerwachter aan en hij maakt duidelijk dat de politie dit niet accepteert. Hij verwijst ons naar een groter parkeerterrein. De slagbomen staan open, dus we rijden er maar op.
Even een wandeling naar het centrum. Er is een hele markt aan souvenir shops. Kinderen zijn dol op dit Dracula kasteel.
Kasteel Bran (Roemeens: Castelul Bran, Duits: Törzburg) is een sprookjesachtig kasteel in de nabijheid van de Roemeense stad Bran, in de Zuidelijke Karpaten. De eerste bouw van het kasteel dateert uit de veertiende eeuw. Kasteel Bran, hooggelegen, met de typerende spitse rode torens, is een van de belangrijkste toeristische trekpleisters van Roemenië en staat bekend als het kasteel van Dracula, hoewel het geen connectie heeft met de historische noch de fictieve figuur.
De drukte valt reuze mee en we kunnen alles goed bezichtigen en lezen.
Het kasteel heeft veel bewoners gehad.
Het interieur is basic en heeft weinig opsmuk.
De martelkamers zijn iets minder om te bezoeken. Wat een gruweldaden.
We nemen nog een kijkje in de oude tuin.
Daarna zoeken we een camperplaats op. We komen terecht bij Sebastian, die een camping gaat bouwen. We mogen zelf een plekje uitzoeken.
Mary en Paul uit de UK verblijven er ook. Zij zijn nu 3 maanden aan het trekken en moeten dan officieel Europa weer verlaten, 90 dagen terug naar Engeland en dan mogen ze weer verder reizen. Roemenië blijkt hierop een uitzondering te zijn, vandaar hun verblijf hier. We praten over het prachtige Roemenië. Zij hebben de darkside nog niet ervaren. Ze komen uit Nottingham en daar wil je zelfs bij bepaalde wijken overdag niet over straat, vertelt Paul. Zo zie je maar.
Even later heeft de teckel een kip in zijn bek, het loopt helaas niet goed af voor het beestje.
Roemenië heeft een probleem met straathonden, overal kom je ze tegen. Een moeder met puppy's. Mooie honden, maar ook slecht uitziende beesten met vele vlooien en klitten in hun vacht.
De volgende keer kopen we een zak hondenvoer, want het is zo troosteloos om te zien.
's Avonds kletsen we nog een hele tijd met Sebastian en Ranuka. We praten over de geschiedenis van hun land. Ze rijden beiden motor en verhuren ze ook incl. of excl. tochten. Voldoende gespreksstof dus.
Fijne tijd.