Dag 34 / Vrijdag 16 juni 2023 / Zdiar 24°

Een rustige, vredige nacht gehad. Dat kan natuurlijk ook niet anders, er is goed over ons gewaakt. 

Naar beneden moeten we over een smal weggetje. Een non komt ons tegemoet in haar VW busje. Als Cor zijn spiegel opklapt, durft ze er toch langs te rijden. 

We gaan het kasteel Spissky Hrad bekijken. Hier wederom renovatiewerk. We mogen met gereduceerd tarief en seniorenkorting naar binnen. Helaas is het kasteel van binnen gesloten. 

Het is als eerste een hele klim naar boven en dan nog een fikse wandeling over de vestingmuur. 

Er zijn veel activiteiten voor kinderen. Spelletjes, schminken en voorstellingen. 

We klauteren weer naar beneden. We besluiten richting Zdiar te gaan rijden de Hoge Tatra. Eerst maar weer de nodige inkopen doen. 

We rijden de 536, ook hier is het volop genieten van al het moois dat we te zien krijgen. 

Als we een plaatsje uitrijden, weten we niet waar we in terecht zijn gekomen. 1x eerder hebben we dit gezien in de Lage Tatra. Een in en in trieste situatie waar deze mensen in leven. Zes jaar geleden stonden we in Brezno op een camping met een Nederlandse eigenaar. Hij vertelde ons dat de Roma- en Sinti families hier in Slowakije letterlijk worden uitgekotst. Als hij iemand in dienst zou nemen om hand en spandiensten te verrichten op zijn camping, wordt hij met de nek aangekeken door buurtbewoners. Hier in Slowakije blijken deze families ook geen uitkeringen te ontvangen. Gelukkig is dat in Roemenië wel beter voor deze  mensen geregeld. Wat een treurige aanblik.

We rijden verder via Route 66.

Eenmaal in Zdiar, eerst even water tanken. 

Dan bezichtigen we het schattige plaatsje met de gekleurde houten huisjes. 

Ook een ingestort huisje. 

Een poosje later zoeken we een overnachtingsplek op. We slapen aan de voet van de Hoge Tatra, met de sneeuw nog op de bergen. Een magische plek. 

Heddy en Jan, onze gletsjer. 

We wandelen nog naar de meertjes beneden, wat een prachtige plek weer. 

De herder wandelt met zijn schapen en 6 honden over de weilanden. 

Sommige hondjes moeten het nog leren, op de schaapjes letten en niet op de mensen. 

Eenmaal weer boven aangekomen, maken we nog een praatje met onze Duitse buren en genieten van de zonsondergang. 

De reislogger zegt dat we teveel foto's hebben geplaatst. Je doet alles voor je volgers toch, dus we betalen wat extra om jullie te laten meegenieten. Als het goed is krijgen jullie nu ook geen reclame meer. 

Graag weer tot morgen. Groetjes van ons.