Dag 37 / Maandag 19 juni 2023 / Banov 30°

We worden al vroeg gewekt door autogeluiden. Wat blijkt: de gehele plaats tussen het meertje en het park staat vol met auto's. Er blijkt hier de Diana kliniek te zijn voor mensen met een hormoonafwijking. In het dorpje zijn te weinig parkeerplaatsen, daarom loopt het hier vol. 

We voelen ons bezwaard en rijden zonder te ontbijten aan, zodat mensen hun auto kunnen parkeren en naar het werk kunnen. 

Zoals gezegd rijden we een stukje terug om naar het bakkertje te gaan en de kaasmakerij. Cor vindt dat we gerust om 8.00 uur kunnen aankomen, maar ik vind het wat gênant 9.00 uur is toch winkeltijden. Nou, we zijn niet de eerste. Er lopen al mensen broodjes te eten, waarschijnlijk komen er ook mensen langs die hier een koffie met broodje halen en vervolgens naar hun werk gaan. 

We kopen vers brood en broodjes met fruitvulling. We kiezen lekkere verse kazen uit en mogen het vooraf proeven. 

We ontbijten en willen wat foto's gaan maken op het idyllische terrein. We spreken Erik, 1 van de eigenaren van het familiebedrijf. Hij vertelt enthousiast over de bakkerij en de kazen. Hij is zelfs een keer in Nederland geweest om ons kaasproces te volgen. Hun voorkeur gaat uit naar verse kaassoorten, gemaakt met hun eigen melk. 

Achter het restaurant staat nog een verzameling van oude tractoren, waar nu de kippen en ganzen heerlijk rond scharrelen. 

Hij zegt ook een camperaar te zijn, we mogen op zijn terrein blijven slapen, water tanken etc. 

We kopen extra nog wat gerookte kaasjes erbij. 

En worden overladen met cadeautjes, wat een lieve en betrokken mensen. 

We nemen hartelijk afscheid van elkaar en wensen ze veel geluk met hun mooie bedrijf en concept, Salas Krajinka. 

Wie weet komen we ooit nog eens genieten van al het lekkers. 

We besluiten toch verder te gaan naar Stara Bystrica. 

Heerlijk toeristische routes. 

Rond 11.30 uur komen we aan. Parkeren de camper en wandelen naar de astronomische klok. 

De Slowaakse astronomische klok is een houten astronomische klok en ook een houten beeld in het dorp Stará Bystrica in het Čadca-district van de regio Žilina in het noordwesten van Slowakije .

Als onderdeel van de reconstructie van het plein werd in het dorp een van de jongste klokken ter wereld gebouwd, die in 2009 werd voltooid en op 18 juli 2009 werd geopend en ingewijd. De klok is 14 m hoog en bevindt zich aan de zijkant muur van het culturele gebouw op Rínok Sv. Michaël . Het gehele werk heeft de vorm van een gestileerde afbeelding van Marie Sedmibolestná , de patrones van Slowakije, en staat bekend als het grootste houten beeldhouwwerk van Slowakije. De buitenversiering bestaat uit beelden van historische figuren uit Slowakije: Prins Pribina , Koning Svatopluk , Anton Bernolák , Ľudovít Štúr , Milan Rastislav Štefánik en Andrej Hlinka. Elk uur verschijnen heiligenfiguren die met Slowakije worden geassocieerd: Cyrillus , Methodius , Ondřej-Svorad , Benedikt , Gorazd , Bystrík en Vojtěch . De klokken van de astronomische klok dragen de namen van St. Juraj en de Riečnická Madonna; de eerste verslaat de tijd, de laatste begeleidt de heiligen. Het astronomische deel van het astrolabium bestaat uit een astrolabium dat de tekens van de dierenriem, de positie van de zon en de maan en de fasen van de maan weergeeft. De klok is zeer nauwkeurig en wordt aangestuurd door een computer op basis van DCF77 signalen . De uurwerk machine en astrolabium zijn gemaakt door de Praagse firma SPEL horlogemaker V. Špidlen. Binnen in het gebouw is een kleine galerij en informatiecentrum en een kijkje in de machinekamer van het observatorium (wat we helaas hebben gemist). 

Interessant om te zien en om 12.00 uur wordt het klokje geluid. Vastgelegd op film.

Na de lunch rijden we verder richting Tsjechië. Het lukt steeds maar niet om een digitaal vignet te kunnen kopen. Telkens weer een foutmelding. 

Ook nu rijden we de binnendoor weggetjes. 

Het is hier vandaag ook 30° en zeer blij met de airco. Net voor Zilina naast de weg zien we helaas weer mensen die hier in erbarmelijke omstandigheden leven. Onbegrijpelijk, we zijn toch 1 Europa. 

De route duurt toch wat langer dan gedacht en we passeren veel dorpjes, met ook nog eens de nodige wegwerkzaamheden. 

Eenmaal in Tsjechië, stoppen we bij een postkantoor voor een vignet. Nee, bij het dorp? Daar aangekomen om 15.55 uur blijkt het om 15.30 te zijn gesloten. 

Eerst maar een plekje zoeken, ook hier is er weinig aanbod. Twee vergeefse pogingen, staan we nu bij een meertje. 

's Avonds is het nog druk met fietsende locals of hondenbezitters die hun hond nog wat verkoeling aanbieden.