Dag 35 Castillo de la Guareña naar Riaza

De camperplaats van Castrillo de la Guareña hoort sinds juni 2019 bij een campergebied dat behoort tot de Ruta Praia Norte (de eerste grensoverschrijdende camperroute in Europa). Wij hadden er nog nooit van gehoord. 

Met de opkomende zon, rijden we richting Valladolid. 

Hier parkeren we de camper buiten het centrum waar nog oud industrieel materiaal staat. 

We wandelen naar het Parque Campo Grande. Een mooi onderhouden omheind stadspark met een kleine vijver, speeltuin, eekhoorns, pauwen, diverse kalkoenen, fazanten en duiven.

De eekhoorntjes zijn erg tam en eten gewoon uit de hand. 

De prachtige pauwen lopen gewoon langs je benen.

De fotograaf heeft het druk om alles mooi vast te leggen. 

Mooie fonteinen, kortom zalig om doorheen te wandelen. 

We wandelen terug naar de camper. 

Onderweg zien we nog mooie muurschilderingen.

O.a. een vis bij parkeerplekken, we hebben snel in de gaten dat we vanaf een bepaald punt de eenheid kunnen zien op de pilaren. Een mevrouw komt langs gelopen, ze spreekt geen Engels maar als we bij de portiek gaan staan is het perfecto en dat klopt. De vis is compleet, kop, lijf en staart zijn nu een eenheid. Kunstzinnig bedacht en gerealiseerd. 

Daarna rijden we naar het oosten. Die landschappen het blijft ons verbazen, wat een schoonheid telkens weer. 

Tijdens het rijden gooien we het roer weer eens om. Het wordt vanavond toch weer een camperplek, zodat we in het dorpje kunnen gaan uiteten. 

We belanden in Riaza.

Even chillen, boekje lezen en dan wandelen we naar de Plaza. Terrasjes in overvloed. We zoeken een plaatsje in de zon. De ober komt direct naar ons toe. We bestellen drinken en vragen of hij Engels spreekt, niet dus. We wijzen naar de poster waar de 3 menu's opstaan, 15 - 20 en 22 euro. Hij schudde zijn hoofd dat bleek niet mogelijk te zijn. We krijgen ons drinken met een schoteltje chips en nootjes. 

Een stukje verder zit een cafetaria, ze zullen vast geen frites met kroket verkopen. Nee dus, brood, koekjes en gebak, in onze ogen een bakker dus. We nemen een brood mee en iets lekkers voor bij de koffie. Ze vertelt ons: 'heel Europa heeft normale etenstijden behalve hier in Spanje'. Vanavond rond 20.30 - 21.00 uur kun je meestal wel eten. We houden het wel tegoed en keren terug naar de camper. 

Cor gaat aan de slag in de keuken en tovert een heerlijke maaltijd op tafel. Smakelijk. 

Op de camperplaats staat een Frans stel en hij heeft een motor bij, reden om een praatje te maken. Hij adviseert ons nog een mooie route. We laten ons verrassen. 

P.s. Als jullie bovenaan op de route klikken, dan zie je wat we tot op heden hebben afgelegd. Inmiddels 5000 kilometer verder.